విచిత్రమైన కాలగమనం

కాల గమనం అతి విచిత్రం కదా!
గడియారంలో క్షణాల ముల్లు కదలికే కాదు, సంజె పొద్దులో పడమటి సముద్రంలోకి ఇంకుతున్న సూర్యుడి చలనం, వేసవి రాత్రి గాలికూడా ఊపిరి బిగబట్టినప్పుడు నిర్మలాకాశంలో నక్షత్ర గమనం, రోజు రోజుకీ పెరుగుతూ తరుగుతూ పదారు కళలు ప్రదర్శించే చంద్రుడి విన్యాసం .. చూసే దృష్టి ఉండాలి గాని మన కళ్ళముందే ఈ విశ్వం భరతనాట్యం ప్రదర్శిస్తూ ఉంటుంది విచిత్ర తాళ గతులతో.
ఈ మాటలు ఎక్కడో చదివినట్టు అనిపిస్తోందా?
ఎక్కడో ఏముంది లేండి, నా బ్లాగులోనే చదివుంటారు. ఎప్పుడో పోయినేడు వసంతాగమనాన్ని చూసి పులకించిన సందర్భంలో రాసుకున్న మాటలివి.
ఆధునిక విజ్ఞాన శాస్త్రం ప్రకారం కాలం ఒకే దిశలో ముందుకు మాత్రఏ సాగే ఋజువర్తని (అంటే తిన్నని మార్గంలో పయనించేది, linear). అది నిజమే. గడచిన క్షణం, నిమిషం, గంట మళ్ళీ రాదు. కావాలంటే పరీక్షకి తయారవుతున్న విద్యార్ధిని అడగండి. తెల్లారితే మరణశిక్ష పొందబోయే ఖైదీని అడగండి.
తమాషా ఏవిటోగానీ మన ఋషులు కాలాన్ని వర్తులంగా (cyclical) ఊహించారు. ఒకలా చూస్తే ఇదీ నిజమే. గడియారం గుండ్రంగా ఉంటుంది. పన్నెండు గంటల తరవాత మళ్ళీ పన్నెండు గంటలు. పగలు తరవాత రాత్రి తరవాత పగలు. ఆది సోమాది ఏడు వారాలు మళ్ళీ పునరావృత్తం (తాడేపల్లి గారూ నెనర్లు!) చంద్రుడి కళల్తో శుక్ల కృష్ణ పక్షాల పిల్లిమొగ్గలు. మన సంవత్సరాలు కూడా అరవయ్యేళ్ళకోసారి తిరిగొచ్చేస్తాయి. సంవత్సరాలే కాదు, యుగాలూ, మహాయుగాలూ కూడా.
ఈ కాలం బాట వెంట ఎన్ని మైలు రాళ్ళు? ఏటేటా మరో ఏడు గడిచిందని గుర్తు చేస్తుండేందుకు .. పుట్టిన రోజులు, పెళ్ళి రోజులు, కాలేజి రీయూనియన్లు . ఇవన్నీ చాలనట్టు, వేరే ఏ సందర్భమూ లేకుండా కేవలం ఏడు దొర్లింది అని అరిచి చెప్పడానికే అన్నట్టుగా ఈ న్యూ యియర్.
కానీ, సంతోషించడానికీ, సెలబ్రేట్ చేసుకోడానికీ పెద్దగా ఏం కనబట్టల్లే. ఏ కోణంలో చూసినా మానవ జాతి ఇంకో మెట్టు కిందకి జారిన సూచనలే కనిపిస్తున్నై. ఈ మాటలు రాస్తుండగా, తిరిగి తలెత్తిన పాలస్తీనియన్ హమాస్ ఇస్రాయెలీ మారణహోమాన్ని చూస్తున్నా ఒక కంటితో.
ఐనా మానవుడు ఆశాజీవి. దురాశ దుఃఖానికి దారితీస్తుందని మన సామెత. నా ఉద్దేశంలో నిరాశ మనల్ని నిర్వీర్యుల్నీ నిర్జీవుల్నే చేస్తుంది.
ఈ విపత్కర సమయంలో నాకందిన సద్గురు బోధ మీతోనూ పంచుకుంటున్నాను.
"సమయం విపత్కరమైనప్పుడు అకౄరంగా ఉండటం (being gentle) అన్నిటికంటే ముఖ్యం."

మిమ్మల్నందరినీ అపారమైన దయ ఆవరించు గాక!