అసంపూర్ణ పద్యం

రహస్యంగా నన్ను పిలిచి
మన్నించిన పద్యం
గుహతలుపు
ఇప్పుడు మూసుకుపోయింది.
తలుపు తెరిచే మంత్రం
మరిచిపోయాను.

పనిముగించుకుని వస్తానని
పరకాయంలో దూరాక
నిజశరీరంలా పద్యం
నిస్తేజంగా పడివుంది.
తిరిగి ప్రవేశించేసూత్రం
మరిచిపోయాను.

కళ్ళు నిలిపినంత సేపు
కన్నియలా నర్తించిన పద్యం
కాలు తగిలి రాయిలా మారిపోయింది
ఈ శిలకిప్పుడు ప్రాణం పోయలేను.

మనోకాసారంలో పద్యం కదిలినప్పుడు
ప్రతిరూపమూ అలలు అలలుగా చెదిరిపోతుంది.
అలజడి ఉన్నప్పుడే పద్యం పూర్తి కావాలి
ప్రతిరూపం తిరిగి ఏర్పడిందంటే
ఇక, పద్యం పూర్తి కాదన్నట్టే.

రాసింది విన్నకోట రవిశంకర్.
ఈ పద్యమూ, ఇంకా ఇట్లాంటివీ ఇంతకన్నా అందమైనవీ సుమారు నలభై పద్యాలు రెండోపాత్రలో.