కబుర్లు - ఏప్రిల్ 6

"చూచు వారలకు చూడ ముచ్చటగ"

మొన్న మా స్థానిక దేవాలయంలో సీతారాముల కళ్యాణం జరిపిస్తూ, జీలకర్రా బెల్లం తంతు పూర్తికాగానే శాస్త్రిగారు దీనితో సీతారాములు దంపతులైనట్టు మైకులో ప్రకటించారు. వెంటనే హాల్లో ఉన్న భక్తులందరూ చప్పట్లు కొట్టి తమ హర్షామోదాల్ని తెలియజేశారు.

నాకిది భలే ఆశ్చర్యమనిపించింది.

దీన్ని గురించి ఆలోచిస్తూ ఉంటే ఇటువంటిదే ఇంకొక సందర్భం గుర్తొచ్చింది. సుమారు ఐదేళ్ళ క్రితం చికడపల్లి త్యాగరాజ గానసభలో ఒక డాన్సు స్కూలు వారి వార్షికోత్సవం చూడ్డానికి వెళ్ళాను. సీతాకళ్యాణం ఆ రోజు ముఖ్య ప్రదర్శన. పది నించీ పద్ధెనిమిది మధ్య వయసున్న పిల్లలు, చక్కటి కాస్ట్యూములు, మేకప్ తో, చాలా బాగా ప్రదర్శించారు. రామ లక్ష్మణులు విశ్వామిత్రుని యజ్ఞ రక్షణలో తాటకనీ సుబాహుణ్ణీ వధించి మారీచుణ్ణి పారదోలడం, ఉరుములు మెరుపుల స్పెషలెఫెక్ట్సూ .. అంతా మంచి హంగామాగా జరిపించారు. ఎట్టకేలకి యజ్ఞం ముగిసి విశ్వామిత్రుడు రామలక్ష్మణులని వెంట బెట్టుకుని మిథిలా నగరానికి చేరుకున్నాడు.

సీతా స్వయంవరం జరుగుతోంది. అప్పటికప్పుడే జనక మహారాజు కొలువు తీరి ఉన్నాడు. గొప్ప గొప్ప రాజులంతా ఉన్నారు సభలో. ఈ శివధనువుని ఎక్కుబెట్టిన వాన్ని నా కూతురు సీత వరిస్తుందని జనకుడు ప్రకటించాడు. (అది ఉత్తుత్తి విల్లే, భరతనాట్యం కదా, ప్రాపులుండవు, అంతా అభినయమే!) రాజాధిరాజులు, తేజ ప్రతాపులు, మీసాలు దువ్వుతూ, తొడలు చరుస్తూ లేచి వెళ్తున్నారు. భంగపడి తిరిగి వస్తున్నారు. అందరి పనీ అయ్యింది. ముని కనుసైగ తెలిసి దశరథసూనుడు మదనవిరోధి శరాసనాన్ని సమీపిస్తున్నాడు. పాలబుగ్గల వాడు .. ఇంకా పసితనపు ఛాయలు వీడనే లేదు .. మహామహా బాహుబలులే ఎత్తలేని శివధనువుని ఇతను ఎత్తగలడా? ప్రేక్షకులలో ఉత్కంఠ! ధనువుని చేరుకున్నాడు. వొంగి పట్టుకున్నాడు. అవలీలగా పైకెత్తాడు. ఒక్క ఉదుటున వంచి నారి బిగించ బోయాడు. ఫెళ్ళుమనె విల్లు .. .. (అంతా ఏక్షనే, చెప్పానుగా అక్కడ నిజంగా విల్లు లేదు). అంతే, ప్రేక్షకులంధరూ లేచి నించుని మరీ రెండు నిమిషాల పాటు ఆపకుండ చప్పట్లు కొట్టి వాళ్ళ మోదాన్నీ, ఆమోదాన్నీ ప్రకటించారు.

ఇదేమైనా తెలియని విషయమా? భూమి పుట్టినప్పటినించీ ఎన్నో రామాయణాలు జరిగాయి. ప్రతి రామాయణంలోనూ రాముడే శివధనువు విరిచాడు గదా! ఎప్పుడూ సీత రాముణ్ణే వరించింది గదా! పోనీ ఇంకో రాజెవరన్నా ఆ విల్లు ఎక్కుపెట్టడం గానీ, రాముడు చెయ్యలేక పోవడం గానీ ఏ రామాయణంలోనూ జరగలేదు గదా! ఇందులో మనకి తెలియని సస్పెన్సు గానీ, సగటు తెలుగు సినిమా ప్రేక్షకుడు సైతం ఎదురు చూడని లాస్ట్ మినిట్ ట్విస్టుగానీ ఏమీ లేదే! మరి ఆ దృశ్యంలో ఎందుకు ప్రేక్షకుల్లో అంత ఆనందాతిశయం?

వాల్మీకి సామాన్యుడు కాదు సుమా. సీత చేతిని రాముడి చేతులో పెట్టి పాణిగ్రహణం చేయిస్తూన్న జనకమహారాజు నోట ఒక గొప్ప శ్లోకం చెప్పిస్తాడు ..
"ఇయం సీతా మమసుతా సహధర్మచరీ తవ"

"రామచంద్రా, ఈమె ఎవరో కాదు, సీత. మీరు ఆది దంపతులు. లోకకళ్యాణార్ధం ఇలా ఈ మానవ జన్మ ఎత్తడానికి తాత్కాలికంగా విడివడినారు, అంతే. నీలో సగభాగమైన ఈ సీతను నీకు చేర్చి నా వంతు పాత్రని నిర్వర్తిస్తున్నాను. ఈమె పాణిని గ్రహించి లోకకళ్యాణం కావించు రామా!"
(ఒక మిత్రులు చెప్పారు, సంస్కృతంలో మహాపండితులైన వారి తాతగారు వాల్మీకి రామాయణం పురాణం చెబుతూ కేవలం ఈ ఒక్క శ్లోకాన్ని గురించి మూడు రోజులు చెప్పేవారట.)

అదీ జరిగిన విషయం. అదేదో తమ కళ్ళ ముందు జరగడం .. ఆ హాల్లో ప్రేక్షకుల ఆనందానికీ, గుడిలో భక్తుల ఆనందానికీ అదీ కారణం.

సీతా కళ్యాణ వైభోగమే!