కబుర్లు - నవం 24

శుక్రవారం ఈ కబుర్లు రాయడానికి కూర్చోగా నేపథ్యంలో నేదునూరి వారు పాడుతున్నారు. నా రాతని మర్చిపోయి ఒక గంటన్నర సేపు వారి గాన వార్ధిలో మునిగి తేలాను. పనిలో పనిగా రసప్లావితుణ్ణయ్యాను. కచేరీ చివర్లో "వైదేహీ సహితం" అని మొదలయ్యే విరుత్తం పాడారు. కర్ణాటకసంగీతంలో ఇదొక విచిత్రమైన అంశం. విరుత్తం అనేది వృత్తము అనే ఛందో పదానికి అపభ్రంశ రూపం అనుకుంటా. ఒక నాలుగు పాదాల పద్యాన్ని, ఒక్కొక్క పాదమూ ఒక్కొక్క రాగంలో విడమరిచి పాడటం దీని ప్రధాన లక్షణం. సాధారణంగా సంస్కృత శ్లోకాలు పాడతారు. కొందరు తమిళ గాయకులు తమిళ పద్యాల్నీ, తెలుగు గాయకులు తెలుగు పద్యాల్నీ పాడ్డం కూడ ఉంది. సాధారణంగా కచేరీ చివరి భాగంలో పాడతారు. ఇక్కడ నేదునూరి వారు పాడిన విరుత్తం శ్రీరాముని అనుచర గణ వర్ణన. కేదరగౌళతో ఎత్తుకుని, సెలయేరులా వయ్యారాలు పోయే మోహనంతో చిందులు తొక్కి, కరుణ రసాత్మకమైన శహనని హత్తుకుని మంగళప్రదమైన సురటితో ముగిసింది.

అలా గడిచి పోయిన శుక్రవారం తరవాత మళ్ళీ ఇదిగో, ఇప్పుడు ఆదివారం సాయంత్రానికి దీని మీద కూర్చునే తీరుబాటు దొరికింది. సంగీతం జోలికి పోకుండా శ్రద్ధగా రాయడనికి కూర్చున్నాను. ఈ వారం చెప్పాల్సిన కబుర్లు పెద్దగా లేవు కానీ నా దృష్టికి వచ్చిన కొన్ని మంచి విషయాలు మీ అందరితో పంచుకోవాలి.

ఒక వేసవి సాయంత్రం, సూర్యాస్తమయం తరవాత, మరువం మల్లెపూలు కలిపి కట్టిన కదంబమాల వాసన చూస్తే ఎలా వుంటుందీ? అట్లాంటి అనుభూతి కలిగించే కథ ఒకటి చదివానీమధ్యన. మీ దృష్ట్లో పడిందో లేదో. మధ్యలో నా బిల్డప్పు ఎందుకు గానీ, డైరెక్టుగా కథ చదివెయ్యండి.

ఈ కాలప్పిల్లలు మల్లాది రామకృష్ణశాస్త్రిగారి పేరైనా విన్నారో లేదో? ఈయన అనేక భాషల్లో పండితుడు, బహుముఖప్రజ్ఞాశాలి. తెలుగు వారికి ముఖ్యంగా సినిమా పాటల రచయితగా ఎక్కువ పరిచయం. సినిమా కబుర్ల సైటు నవతరంగంలో సుబ్బారావుగారు మల్లాదివారిని భక్తితో స్మరిస్తున్నారు. వెళ్ళి పరిచయం చేసుకోండి. పనిలోపని, అప్పుడెప్పుడో నేను మల్లాది వారి స్మారక సంచిక పుస్తకాన్నొకదాన్ని సమీక్షించాను, దాన్నీ ఒక లుక్కెయ్యండి.

తాడేపల్లి గారు తన సాహిత్యం బ్లాగుని మూసేస్తున్నామని ప్రకటించారు. ఆ బ్లాగులో వారు కొన్నాళ్ళు సంస్కృతంలో ప్రాథమిక పాఠాలు చెప్పారు కొన్నాళ్ళు. ఆసక్తి ఉన్నవారు త్వరగా ఆ పుటల్ని దర్శించి ఆ సమాచారాన్ని దాచుకోమని హెచ్చరిక.

తెలుగుకి ప్రాచీన హోదా వచ్చింది, బానే ఉంది గానీ అసలు ఈ భాష బతికి ఉంటుందా ఆ ఫలాన్ని ఆస్వాదించేందుకు? అనడుగుతున్నారు చదువరి గారు. ప్రశ్న అడిగి ఊరుకోవడం కాదు, తెలుగు మనుగడకి ఆచరణీయమైన కార్యక్రమాలు ఏమి చేపట్టవచ్చునో ఆలోచించ మంటున్నారు. ఇక్కడకొచ్చి మళ్ళీ, అసలు తెలుగెందుకు, ఇంగ్లీషా తెలుగా అంటూ చర్విత చర్వణం చర్చలు మొదలెట్టకండి. తెలుగు మనుగడకి, వ్యాప్తికి కార్యాచరణ రూపంగా మీకేమన్నా ఆలోచనలుంటే తీసుకు రండి.

ఈ వారం చేసిన ఇంకో ఘనకార్యం ఎట్టకేలకు హేప్పీడేస్ చిత్రరాజాన్ని చూసి తరించాను. మనసే జారె పాట బావుంది. థీం సాంగ్ గా వచ్చిన పాట కూడా బావుంది. మొత్తమ్మీద సినిమా చాలా బోరు కొట్టింది. దీన్లో అబ్బాయిలా అమ్మాయిలా మధ్య సంబంధాలమీద నాక్కొన్ని మౌలికమైన ప్రశ్నలున్నై, కానీ ఇప్పుడింక పడుకోక పోతే రేపు సోంవారం పనికి లేటవుతుంది. ఆ కబుర్లు ఇంకోసరి ..