కడుపున పుట్టక పోవడమే లోపమైతే నువ్వు వారమ్మాయివేనమ్మా ..
అనడానికి ఎంత త్యాగ బుద్ధి కావాలి?
ఋజువు లడగలేదు, డాక్యుమెంట్లడగలేదు, ఇంకే సాక్ష్యాలడగలేదు ..
ఎవరో తిరనాళ్ళలో దొరికిన నాలుగేళ్ళ పిల్లని, ఎంత పిల్లలు లేని దంపతులైతే నేమి, తమ సొంత బిడ్డలా పెంచు కోవడమేవిటి, పైగా ఆ పిల్ల చదువు కోసవని అప్పు చేసి మరీ చదివించడవేవిటి .. సినిమా మొత్తం చూడండీ .. టాప్ టు బాటం .. పచ్చి కరుడు గట్టిన స్వార్ధం .. వార్నీ, ఏం తెలివిరా ఈ డెవిరెక్టరుదీ .. మన లోతు లోతుల్లోని స్వార్ధాలన్నీ మనుషుల్లోకి దట్టించి చూపించేశాడే అనుకుంటూ ఉంటాం .. లేకపోతే .. అసలా దొంగ దంపతులే చూడండి .. అ పిల్ల సావిత్రంత సౌందర్యవతీ, గుణవతీ, అన్నిటికన్నా గొప్ప ఆత్మాభిమానం కలదీ కాక పోతే పంతులు మనసు చలించేదా? ఎట్లాగైనా అని చెప్పి ఈమెనే పట్టుకు వేళ్ళాడుతూ ఉండేవాడా?
అలాగే .. పంతులు రామారావంత అందగాడూ, మర్యాదస్తుడూ, స్త్రీ మనసు తెలుసుకుని అనుగుణంగా మెలిగే నెమ్మదస్తుడూ కాకపోతే .. పంతులమ్మ .. మిస్ మేరీ మనసు కరిగేదా .. ఆయనే నా భర్త .. అని తాళి కట్టకుండా పబ్లిగ్గా ఒక మొగాణ్ణీ ఒప్పుకునేదా?
అందరూ .. అంధరూ .. దొంగలే .. టాప్ టూ బాటం .. అంధరూ స్వార్ధ పరులే .. సినిమా ముదణ్ణించీ చివరి దాకా చూసి .. ఆహా, యేమి ఎల్వీ ప్రసాదు మహాశయా, మనిషి స్వభావాన్ని కళ్ళకి కట్టేశావు గాదయ్యా .. ఒక పక్కన హాశ్యమాడుతూనే .. మరో పక్కన ప్రతీ పాత్రలోనూ మా నీడల్నే మాకు చూబెట్టావు గాదటయ్యా .. నా సావిరంగా .. ఇదీ రియలిజం అంటే .. అనుకుంటూ లేచి కూచున్నానండి, సో్ఫాలో .. సినిమా ఐపోవస్తా ఉందండి .. ఇంతకు ముందెన్ని సార్లు చూళ్ళేదండీ .. ఓ ఐదొందల సార్లన్నా చూసుంటానండి ..
సరిగ్గా అప్పుడొచ్చేశారండీ మేరీ తలిదండ్ర్లులు .. ఎస్వీయార్ అడిగాడండీ .. అమ్మాయి మీ సొంత బిడ్డా పెంపుడు బిడ్డా అని .. అప్పుడు సావిత్రి పెంపుడు తండ్రి ఫాదరీ గా దొరస్వామి డయలాగండీ పైన చెప్పింది .. నా సావిరంగ .. నా థియరీ మొత్తం ఒక్ఖదెబ్బతో కూలదోశాడండీ ..అసలు ఏవి డయలాగండీ ..
కడుపున పుట్టక పోవడమే లోపమైతే నువ్వు వారమ్మాయివేనమ్మా ..
పదహారేళ్ళు పెంచి పెద్ద జేసినాక అలాగనడానికి ఎంత త్యాగ బుద్ధి కావాలండీ?
అనడానికి ఎంత త్యాగ బుద్ధి కావాలి?
ఋజువు లడగలేదు, డాక్యుమెంట్లడగలేదు, ఇంకే సాక్ష్యాలడగలేదు ..
ఎవరో తిరనాళ్ళలో దొరికిన నాలుగేళ్ళ పిల్లని, ఎంత పిల్లలు లేని దంపతులైతే నేమి, తమ సొంత బిడ్డలా పెంచు కోవడమేవిటి, పైగా ఆ పిల్ల చదువు కోసవని అప్పు చేసి మరీ చదివించడవేవిటి .. సినిమా మొత్తం చూడండీ .. టాప్ టు బాటం .. పచ్చి కరుడు గట్టిన స్వార్ధం .. వార్నీ, ఏం తెలివిరా ఈ డెవిరెక్టరుదీ .. మన లోతు లోతుల్లోని స్వార్ధాలన్నీ మనుషుల్లోకి దట్టించి చూపించేశాడే అనుకుంటూ ఉంటాం .. లేకపోతే .. అసలా దొంగ దంపతులే చూడండి .. అ పిల్ల సావిత్రంత సౌందర్యవతీ, గుణవతీ, అన్నిటికన్నా గొప్ప ఆత్మాభిమానం కలదీ కాక పోతే పంతులు మనసు చలించేదా? ఎట్లాగైనా అని చెప్పి ఈమెనే పట్టుకు వేళ్ళాడుతూ ఉండేవాడా?
అలాగే .. పంతులు రామారావంత అందగాడూ, మర్యాదస్తుడూ, స్త్రీ మనసు తెలుసుకుని అనుగుణంగా మెలిగే నెమ్మదస్తుడూ కాకపోతే .. పంతులమ్మ .. మిస్ మేరీ మనసు కరిగేదా .. ఆయనే నా భర్త .. అని తాళి కట్టకుండా పబ్లిగ్గా ఒక మొగాణ్ణీ ఒప్పుకునేదా?
అందరూ .. అంధరూ .. దొంగలే .. టాప్ టూ బాటం .. అంధరూ స్వార్ధ పరులే .. సినిమా ముదణ్ణించీ చివరి దాకా చూసి .. ఆహా, యేమి ఎల్వీ ప్రసాదు మహాశయా, మనిషి స్వభావాన్ని కళ్ళకి కట్టేశావు గాదయ్యా .. ఒక పక్కన హాశ్యమాడుతూనే .. మరో పక్కన ప్రతీ పాత్రలోనూ మా నీడల్నే మాకు చూబెట్టావు గాదటయ్యా .. నా సావిరంగా .. ఇదీ రియలిజం అంటే .. అనుకుంటూ లేచి కూచున్నానండి, సో్ఫాలో .. సినిమా ఐపోవస్తా ఉందండి .. ఇంతకు ముందెన్ని సార్లు చూళ్ళేదండీ .. ఓ ఐదొందల సార్లన్నా చూసుంటానండి ..
సరిగ్గా అప్పుడొచ్చేశారండీ మేరీ తలిదండ్ర్లులు .. ఎస్వీయార్ అడిగాడండీ .. అమ్మాయి మీ సొంత బిడ్డా పెంపుడు బిడ్డా అని .. అప్పుడు సావిత్రి పెంపుడు తండ్రి ఫాదరీ గా దొరస్వామి డయలాగండీ పైన చెప్పింది .. నా సావిరంగ .. నా థియరీ మొత్తం ఒక్ఖదెబ్బతో కూలదోశాడండీ ..అసలు ఏవి డయలాగండీ ..
కడుపున పుట్టక పోవడమే లోపమైతే నువ్వు వారమ్మాయివేనమ్మా ..
పదహారేళ్ళు పెంచి పెద్ద జేసినాక అలాగనడానికి ఎంత త్యాగ బుద్ధి కావాలండీ?
Comments
అలాగే మాయాబజార్ లో యాదవులమీద దండయాత్ర చేస్తానని ఘటోత్కచుడు వీరవిహారం చేస్తుంటే, వాళ్ళమ్మ వచ్చి వారిస్తుంది. సుపుత్రా, ఒక పని చెయ్యి, నేను మెచ్చుకుంటాను అంటుంది. ఏమిటంటే శశిరేఖని మాయాబలంతో ఎత్తుకొచ్చెయ్యి అంటుంది. అక్కడున్న వీరాధివీరులూ, మహామహులూ ఎవ్వరికీ రాని ఆలోచన ఆవిడకే ఎందుకు వచ్చింది? ఎందుకంటే హిడింబ రాక్షసి కనుక. తనూ మహా గడుసుగానే పెళ్ళి చేసుకుంది కనుక. అటువంటి ఆలోచన ఆవిడకే సహజం. ఇదీ ఈ సన్నివేశం చూసిన ప్రతిసారీ నేను చేసే విశ్లేషణ.
యనానిమౌసు - యేంఈ ఫేజివ్వకుండానే నన్ను గురు అని పిలిచినందుకూ, ఏమీ ఫీజడగకుండానే నా మెంటల్ కండిషన్ని కనిపెట్టినందుకూ మిగుల ధన్యవాదములు. పనిలో పని మీరు సెలవిచ్చిన ప్రవచనములకు కూడా ధన్యవాదములు. ఈ సారి స్నిమా చూసేటప్పుడు గుర్తు పెట్టుకోటానికి ప్రయత్నిస్తాను.
నాగమురళి - మిస్సమ్మలో ఒక్కో సీను ఒక్కో ఆణిముత్యం. మీరు చెప్పిన సీనులో రామారావు సెటిలవుతా అని తను అనడు, సావిత్రే అలా ప్రొజెక్ట్ చేసుకుంటుంది.
ధర్మం చెయ్ బాబు అని ఎంతా దర్జా గా అడుక్కుంటాడు..
ఆందులోహీరో హీరోయిన్లు మోతీలాల్, అంజలీ దేవి. అంజలీదేవి అనే పేరు అంతకు ముందెప్పుదూ వినలేదు. తెలుగు సినిమా తార అంజలీదెవి పేరు ఆ హిందీ అంజలికి ఇమిటేషన్ అయి వుంటుందని నా అభిప్రాయం.
మిస్సమ్మ మిస్ మేరీ కధలు ఒరిజినల్ కావు అనే సంగతి ఈతరం వాళ్ళకు తెలియదు. నాలాటి ముసలాళ్ళకు మాత్రమే తెలుసు.
M.V. Subbarao
మీలాంటి ముసలాళ్ళకు మాత్రమే తెలిసినవి మీరు చెప్పారు. మాలాంటి కుర్రాళ్ళకు తెలిసనది ఇదిగోండి "మిస్సమ్మ సినిమాకి మాతృక బెంగాలీలో బహు ప్రాచుర్యం పొందిన జ్యోతీశ్ బెనర్జీ (కామెడీ) రచన: Manmoyee Girls School (1935 లో బెంగాలీలో సినిమాగా కూడా వచ్చింది)."