తోట

పోయినేడు కొంచెం నిర్లక్ష్యంగా చేసిన వ్యవసాయం ఉత్సాహం కలిగించే ఫలసాయం ఇవ్వడంతో ఈ సారి కొంచెం పెద్దయెత్తున, మరికొంచెం శ్రద్ధా శ్రమా పెట్టి చేద్దామని నిశ్చయించాను. ఏదీ జూన్నెల దాకా పరిస్థితి వెచ్చబడనిదే. అక్కడికీ నేలని పోయినేడే చదును చేసి ఉంచాను కాబట్టి వెచ్చబడంగానే నాట్లు వెయ్యడమే. ఈసారి టొమేటోల్ని వెరైటీగా తలకిందుల ప్లాంటర్స్‌లో వేలాడ దీశాను. ఇదెలా వస్తుందో చూద్దామని కుతూహలం కొంతైతే, అసలే ఉన్న నేల కొంచెమే గదా, టొమేటోలొ ఖాళీ చేసిన జాగాలో వేరే మొక్కలు వెయ్యొచ్చుగదాని స్థలపీనాసిత్వం కొంత. నేలలో - వంగ, బెండ, మిరప, యెల్లో స్క్వాష్, జుకీనీ (ఇవన్నీ మొక్కలు కొన్నాను), గోంగూర, దోస, బీర, బటాణీ, చిక్కుడు, చుక్కకూర, తోటకూర (ఇవన్నీ విత్తులు నేరుగా నేలలో నాటినవి).

గోంగూర చాలా నిరాశ పరిచింది. ఎన్నో విత్తనాలు నాతితే అరడజను మొక్కలు కూడా పైకి రాలేదు, బహుశా పాత విత్తనాలు అవడం వలన కావచ్చు. ఐనా అడపాదడపా పప్పుకి సరపడా కాస్తూనే ఉన్నది. వంగ మొక్కలు బాగా యేపుగా ఎదిగాయి, మొదటి తడవ బగా కాశాయి కూడా. ఆ తొలితొందర చల్లబడ్డాక, పూతలు కాపులూ కూడ చల్లబడిపోయాయి - వారానికో రెండు కాయలు కాస్తూ వచ్చాయి. బెండ అసలు మరీ జోకు. ఉన్నవే నాలుగు మొక్కలు - ఒక్కొక్కటీ ఒక్క సారికి ఒక్క కాయతప్ప కాయను అని ఒట్టు పెట్టుకుని మరీ పుట్టినట్టున్నాయి. నాలుగేసి బెండకాయల్ని ఏమి చేసుకోవాలి? యెల్లో స్క్వాషు, జుకినీ, చెరొక మొక్కే అయినా బాగా కాశాయి. వీటి మీద ఎప్పుడైనా మినిమం గేరెంటీ - నీళ్ళు పోస్తే చాలు, కల్పవృక్షంలాగా కాస్తూనే ఉంటాయి. 

గోంగూరలాగానే బాగా నిరాశపరిచింది టొమేటో. త్రిశంకుస్వర్గంలాగా తలకిందులుగా వేలాడదిశ్తావా, హన్నా అని బిగదీసుక్కూర్చున్నాయి. మొత్తం సీజన్‌కీ కిలో కూడ రాలేదు!  వచ్చే యేడు త్రిశంకు కేన్సిల్.

బటాణీలనీ చిక్కుళ్ళనీ ఇంకా పిందెలు వేస్తున్న సమయంలోనే లేళ్ళు సుబ్బరంగా తినేశాయి. వాటికి చుక్కకూర నచ్చలేదు కామాలు. ఆకుల్ని ముట్టుకోలేదు గాని ఆకుమడి ముందుకి ఉండడంతో తొక్కి తొక్కి పెట్టాయి. తోటకూర సీజనంతా విరివిగా కాస్తూనే ఉన్నది. మిరప మొక్కల్తో ఇంకో జోకు. నేను కొన్నప్పుడు అవన్నీ రకరకాల బెల్ పెప్పర్లు (కేప్సికం) అనుకున్నా. తీరా ఒక్క మొక్క మాత్రం మామూలు గ్రీన్ బెల్ పెప్పర్. మిగతావన్నీ హంగేరియన్ పెప్పర్ అనే ఒకే రకం. అవన్నీ విరివిగా కాశాయి. సీజన్ మొత్తం జుకినీ లాగానే ఇవికూడ విరివిగా కాస్తూనే ఉన్నాయి. ఏం చేసుకోవాలో తెలియక అత్తయ్యగారు వీటితో రకరకాల కాయల కాంబినేషన్‌లో కూరలు కనిపెట్టారు. ఇంక దోసపాదులు. పెరగడం మాత్రం కనులపండువుగా పెరిగాయి చిలవలు పలవలుగా సాగి. కానీ సెప్టెంబరు నెల మధ్య దాకా అసలు ఎక్కడా మొగ్గ కూడా కనబళ్ళేదు. నెలాఖరుకి కొన్ని కాయలు కాశాయి. ఇంతలో అకస్మాత్తుగా చలి వచ్చేసింది. ఇంకేముంది, అయిపోయింది అనుకున్నా.

అమ్మా అప్పుడే మిమ్మల్ని చలికౌగిళ్ళకి ఒదిలేస్తానా అని భానుడూ కళ్ళెర్రజేశాడు. దాంతో మళ్ళీ గత పదిరోజులుగా పగలు 70 - 80 మధ్యలో ఊగిసలాడుతున్నది ఉష్ణోగ్రత. పాపం మొక్కలు కంఫ్యూజన్‌లో పడ్డాయి. చాలా మొక్కలు చేతులెత్తేశాయి, కానీ దోసపాదులూ, వంగ మొక్కలూ, మిరపమొక్కలూ పూర్తిగా ఆశ వొదులుకో లేకుండా ఉన్నాయి. ఇంకా తలా ఒక కిలో కాయలు ఇస్తాయేమో! చూద్దాం. 

ఏదేమైనా మనచేత్తో మనం పండించుకున్న తాజా కూరల రుచే వేరు.